Hasan Hasanov syn Aziza
Data i miejsce urodzenia: 20 października 1940 roku, Tbilisi, Gruzja
Edukacja:
1948-1958
Szkoła średnia Nr 43, Tbilisi, Gruzja
1958-1963
Bakiński Instytut Politechniczny, Specjalność: inżynier budownictwa dróg i mostów maj
1966-maj 1967
Bakiński Instytut Naukowo Badawczy Budownictwa i Materiałów Budowlanych, studia doktoranckie
1979-1981
Wyższa Szkoła Nauk Politycznych. Nauki polityczne
1969, 1983
Kursy polityczne, Moskwa
grudzień 2002-lipiec 2004
Azerbejdżański Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny, studia doktoranckie
Doświadczenie:
październik 1960-czerwiec 1962
Przewodniczący Rady Studentów Bakińskich
czerwiec 1962-maj 1966
m. Baku, Komitet Organizacji Młodzieży (Komsomoł), instruktor, m. Baku, Komitet Organizacji Młodzieży rejonu Yasamal, sekretarz do spraw ideologii, Azerbejdżański Centralny Komsomoł, kierownik działu
maj 1967-styczeń 1969
Centralny Komitet Azerbejdżańskiej Partii Komunistycznej, wydział budowlany, instruktor
styczeń 1969-luty 1971
Centralny Komitet Organizacji Młodzieży ZSRR, Wydział organizacyjny, główny organizator, Moskwa
luty 1971-grudzień 1975
Azerbejdżańska Partia Komunistyczna, Komitet Centralny, Wydział budowlany, instruktor, kierownik działu, zastępca kierownika wydziału, Baku
grudzień 1975-październik 1978
m. Baku, Pierwszy Sekretarz Komitetu Rejonowego Partii Komunistycznej rejonu Sabail
październik 1978-styczeń 1979
m. Sumgayit, Pierwszy Sekretarz Komitetu Miejskiego Partii Komunistycznej
styczeń 1979-styczeń 1981
m. Gandża, Pierwszy Sekretarz Komitetu Miejskiego Partii Komunistycznej
styczeń 1981-grudzień 1983
Komitet Centralny Partii Komunistycznej Republiki Azerbejdżanu, Sekretarz do spraw ideologicznych (sprawy polityczne)
grudzień 1983-grudzień 1988
Centralny Komitet Partii Komunistycznej Republiki Azerbejdżanu, Sekretarz do spraw Budownictwa i Transportu
W ZSRR zdecydowano o liberalizacji gospodarki i rozpoczęciu procesu rozszerzenia praw republik związkowych. W Centralnym Komitecie ASRR zostało powołane stanowisko sekretarza do spraw reform gospodarczych.
grudzień 1988-styczeń 1990
Centralny Komitet Partii Komunistycznej Republiki Azerbejdżanu, sekretarz do spraw Gospodarki (Przewodniczący Komisji do spraw Reform Gospodarczych)
W dniach 19-20 stycznia 1990 roku w baku oraz innych miastach ponad milion azerbejdżan wyszło na ulice protestować przeciwko władzy radzieckiej w azerbejdżanie. władza zsrr siła stłumiła powstanie. ponad 1000 osób zostało zabitych i rannych.
27 stycznia 1990-17 października 1991
Przewodniczący Rady Ministrów Republiki Azerbejdżanu (Premier). Najważniejszym celem rządu Azerbejdżanu obok zdobycia politycznej i gospodarczej niezawisłości była liberalizacja systemu politycznego i gospodarczego.
17 października Azerbejdżański Parlament podjął uchwałę o proklamowaniu niepodległości Azerbejdżanu. Hasan Hasanov uaktywnił swoją działalność w celu zdobycia uznania niepodległości Azerbejdżanu przez inne kraje. 4 listopada 1991 roku w wyniku rozmów, którym przewodniczyło tureckie państwo, Turcja jako pierwsza uznała niepodległość Azerbejdżanu. W latach 1990-91 Hasan Hasanov w celu uznania niepodległości Azerbejdżanu prowadził rozmowy z prezydentami i premierami Turcji, Iranu, Włoch, Pakistanu, Australii i innych krajów oraz w październiku 1991 roku w ramach wizyty w Watykanie z Papieżem Janem Pawłem II. W lutym 1992 roku na spotkaniu Komitetu Politycznego Unii Europejskiej w Brukseli wystąpił z tematem „Jakie państwo budujemy”. W lutym 1992 roku na szczycie NATO/NACC prowadził negocjacje o współpracy.
17 października 1991-7 kwietnia 1992
Przewodniczący Rady Ministrów Niepodległego Azerbejdżanu (Premier). Głównym celem azerbejdżańskiego państwa było uznanie kraju przez inne państwa świata oraz organizacje międzynarodowe. W grudniu 1991 roku Azerbejdżan został członkiem Organizacji Konferencji Islamskiej oraz OBWE, a w lutym 1992 roku – ONZ.
W lutym 1992 roku Azerbejdżan został członkiem ONZ. W kwietniu 1992 roku zostało powołane Stałe Przedstawicielstwo Azerbejdżanu przy ONZ.
kwiecień 1992-wrzesień 1993
Stały przedstawiciel Republiki Azerbejdżanu przy ONZ (Nowy Jork)
wrzesień 1993-luty 1998
Minister Spraw Zagranicznych Republiki Azerbejdżanu
Jako członek delegacji aktywnie uczestniczył w pracy wielu organizacji międzynarodowych, między innymi: sesjach Zgromadzenia Ogólnego ONZ (1992-1997), Głównej Konferencji UNESCO (1993) jako przewodniczący delegacji Azerbejdżanu, na szczytach OBWE w Budapeszcie (1994) i Lizbonie (1996), jako przewodniczący delegacji Azerbejdżanu na zebraniach Konferencji Ministrów OBWE w Rzymie (1993), Budapeszcie (1995) oraz Kopenhadze (1997), wygłosił przemówienie w Komitecie Ministrów Unii Europejskiej (1996-1997), itd.
luty 1996-listopad 2000
Poseł Milli Medżlisu (Parlamentu)
listopad 2000-wrzesień 2004
Działalność naukowa i literacka. Obronił dysertację na temat odchylenia narodowego w ZSRR oraz Filozofii Historii Światowej.
wrzesień 2004-marzec 2010
Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Republiki Azerbejdżanu na Węgrzech.
marzec 2010-do dziś
Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Republiki Azerbejdżanu w Rzeczpospolitej Polsce
***
styczeń 1981-wrzesień 1991
Członek Biura Komitetu Centralnego Partii Komunistycznej
1977-1995
Deputowany Rady Najwyższej Azerbejdżanu
1979-1984
Deputowany Rady Najwyższej ZSRR
1996-2000
Deputowany Milli Medżlisu Republiki Azerbejdżanu
1993-1995
Członek Komisji do spraw sporządzania przyjętej w 1995 roku Pierwszej Konstytucji Niepodległego Azerbejdżanu.
1993-1998
Członek rady Bezpieczeństwa Republiki Azerbejdżanu
Ranga dyplomatyczna: Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador
Stopień naukowy: Doktor habilitowany nauk historycznych
Języki obce: turecki, rosyjski, angielski, gruziński
Stan cywilny: żonaty, ma dwoje dzieci.